Ulasan Artikel 5 : Model Hubungan Sekolah Dan Komuniti Bagi Peningkatan Proses Pengajaran dan Pembelajaran

Ulasan Artikel 5 : Model Hubungan Sekolah Dan Komuniti Bagi Peningkatan Proses Pengajaran dan Pembelajaran : Satu Cadangan oleh Ahmad Zabidi Abdul Razak dan Mariani Md Nor, Fakulti Pendidikan Universiti Malaya.

Pendahuluan

Kejayaan pengurusan sesebuah sekolah bukan sahaja  bergantung pada kekuatan sumber manusia dan sumber yang terdapat di sekolah malah melibatkan komuniti setempat. Pengkaji mendapati kerja sama yang erat antara sekolah dan masyarakat akan meningkatkan kejayaan proses pengajaran pembelajaran di sekolah. Jawatankuasa yang ditubuhkan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia telah mengenal pasti salah satu aspek yang penting dalam peningkatan taraf pelajaran di Malaysia ialah melalui kerjasama masyarakat dalam pembangunan sekolah. Penubuhan PIBG  melalui Akta Pendidikan 1996 menunjukkan pentingnya peranan komuniti bagi membantu kecemerlangan sekolah.

Ulasan Kajian

Kajian ini bertujuan untuk membincangkan signifikan hubungan di antara sekolah dengan komuniti. Pengkaji mendapati amat penting untuk sekolah melaksanakan hubungan di antara sekolah dan komuniti. Bagaimana pun terdapat cabaran di dalam melaksanakan konsep hubungan sekolah dan komuniti. Penglibatan ibu bapa dalam aktiviti sekolah amat terhad kepada projek-projek kecil seperti gotong-royong dan mengutip derma. Ini disebabkan oleh beberapa faktor seperti tekanan kerja dan masalah kewangan yang lebih penting dari keperluan emosi dan pelajaran anaknya menyebabkan tidak semua ibu bapa boleh menghabiskan masa melibatkan diri dengan aktiviti di sekolah.

Kertas ini juga telah mengutarakan Model Penglibatan Ibu Bapa oleh Hoover-Dempsey dan Sandler (1995, 1997).  Model ini mengenal pasti tiga faktor kritikal dalam menentukan penglibatan ibu bapa iaitu

       a.       Kepercayaan ibu bapa tenang keperluan merekan melibatkan diri dalam pendidikan 

              anak-anak mereka

       b.      Efikasi kendiri ibu bapa – mereka mempunyai pengetahuan dan kemahiran

       c.       Sikap terbuka sekolah terhadap ibu bapa.

Model ini menunjukkan hubungan sekolah dan komuniti dapat diwujudkan sekiranya pihak pengurusan sekolah dapat memastikan agar pihak guru dan ibu bapa saling memahami perasaan di antara satu sama lain bagi mewujudkan hubungan harmoni. Masalah berkaitan sekolah dan ibu bapa perlu diatasi bagi memudahkan pihak sekolah dan ibu bapa berkomunikasi dengan berkesan bagi mencapai tujuan bersama iaitu memastikan kejayaan anak-anak di dalam pelajaran.

Menurut Berger (1983), terdapat 5 kumpulan ibu bapa yang perlu diketahui oleh pihak sekolah iaitu:

      a.       Ibu bapa mengelak dari sekolah

      b.      Ibu bapa perlu galakan untuk datang ke sekolah

      c.       Ibu bapa sukarela datang jika dijemput

      d.      Ibu bapa komited dan berasa seronok melibatkan diri

      e.       Ibu bapa suka menonjolkan kuasa dan pengaruh di sekolah

Berdasarkan itu, pihak pengurusan sekolah harus memainkan peranan sebagai “morale builder program designer and program coordinator” dengan mengamalkan dasar pintu terbuka, menyediakan bilik pertemuan dengan ibu bapa, menyelaras mesyuarat dan bengkel dengan ibu bapa, dan  memberikan sokongan kepada PIBG.  Para guru boleh bertindak sebagai fasilitator, kaunselor, penyelaras program dan sumber serta kawan kepada ibu bapa. Kedua pihak ibu bapa dan guru perlu bersikap terbuka dalam usaha bagi memperbaiki keputusan anak dan murid masing-masing. Dengan menjemput ibu bapa ke sekolah membolehkan komunikasi dua hala yang efektif berlaku dan seterusnya mewujudkan kerjasama dan respon dari pihak ibu bapa.

Kesimpulan

Rumusannya, bolehlah dikatakan pengenalan model hubungan sekolah dan komuniti ini adalah merupakan cadangan bagi pertukaran  idea serta perkongsian bijak antara pihak sekolah dan ibu bapa bagi faedah bersama.